وقتی که این یادداشت را مینویسم تشنگی عذابم میدهد.اما وقتی یه یاد میاورم که برای خدا روزه گرفته ام آرام می شوم وعطشم فروکش میکند.

در این لحظات یاد کربلا میکنم.به تشنگی خودم افتخار میکنم چون آقام حسین  با لب تشنه شهید شد .اقاجون وقتی سرت رو بریدن تشنه لب  بودی.روزی حجت خدا خواهد آمد و انتقام خونت را از یزید زادگان خواهد گرفت 

وقتی در کوچه و خیابان راه میروم دختران وپسران جوانی را میبینم که در حال خوردن واشامیدن هستند(اب معدنی.ادامس.رانی و....) ناراحت می شوم و به خود میگویم فرق من با آنها چیست که من روزه گرفتم اما آنها نه. و برایشان اهمیتی ندارد.به قول حاج اقا نقویان روایات زیادی دنیا را بازار و انسان‌ها را اهل خرید و فروش معرفی کردند و در اینجا انسان‌ها اهل خرید و در قیامت اهل فروش هستند و مهم‌ترین خریدار روز قیامت خداوند بزرگ است.  قیامت روز دین است و هر کس برای دینش کاری کرده باشد، خداوند از او خریدار است و برای رسیدن به این مهم باید کارهای ما در راه و رضای خدا باشد چرا که در قرآن ذکر شده است اگر کارهایتان را برای رضای خدا انجام دهید، چند برابر آن را به شما می‌دهیم. در این بازار مشتری خداوند، خریدار انسان‌ها و جنس‌ها هم به خاطر خدا باید خریداری شود و  اگر کسی در این ماه که نفس کشیدن، خوابیدن، افطار، سحر و ... آن همه عبادت محسوب می‌شود، وارد نشود و از اقیانوس بیکران خداوند که در آن جاری است، استفاده نکند، بسیار بدبخت است.

در لحظاتی که آب برای خوردن نیست باید به یاد حسین بیافتیم اما در این روزها که آب را میبینیم و نمیتوانیم حتی جرعه از آن را بنوشیم باید یاد اباالفضل کنیم

پس در این لحظات که آبی دیدید و یا حتی به یاد آب افتادید یزید و یزید زادگان را لعنت کنید

یا مهدی مددی